Ο Καραγκιόζης εθνικός ήρωας

ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ

ΧΑΤΖΑΤΖΑΡΗΣ: Καραγκιόζη…

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Τι’ ναι βρε γρουσούζη Χατζατζάρη κι έβλεπα ένα όνειρο!

Χ: Άσε τα όνειρα! Μάθε τα νέα!

Κ: Αχ! Τι όνειρο! Είχα λέει μπροστά μου ένα πιάτο στιφάδο. Μα δεν πρόλαβα να φάω, με ξύπνησες, αχ!

Χ: Αν μάθεις τι γράφουν οι εφημερίδες, δε θα θέλεις να φας. Θα σου κοπεί η όρεξη.

Κ: Για λέγε λοιπόν, για, για λέγε…

Χ: Φίλε δύσκολες εποχές. Πείνα, κατοχή!

Κ: Κατοχή; Έχουμε κατοχή; Ήρθαν πάλι οι Γερμανοί; Μα αφού τους διώξαμε. Γύρισαν πίσω ρε παιδιά;

Χ: Έχουμε νέα γερμανο-οικονομική κατοχή! Θα πεθάνουμε απ’ την πείνα!

Κ: Μωρέ στάσου. Άντεξα τόσα χρόνια, πολέμους, δικτατορίες και να πεθάνω τώρα;

Χ: Δ.Ν.Τ., Καραγκιόζο. Δ.Ν.Τ.! Ξέρεις τι θα πει;

Κ: Ε, και τι σημαίνει; Δε Νοιάζομαι. Τρώω.

Χ: Πώς θα τρώμε; Τι θα τρώμε; Δε θα ΄χουμε λεφτά. Κατάλαβες; Ξύπνα. Κάνουν περικοπές μισθών. Χρωστάμε λέει πολλά στους Ευρωπαίους.

Κ: Ας έρθουν να  πάρουν τα δανεικά.

Χ: Δεν έχουμε χρήματα. Τα φάγανε.

Κ: Να τους δείρουμε, να ξεπληρώσουμε τότε.

Χ: Με τίποτα δε χάνεις το χιούμορ σου εσύ; Βρε, δε θα ‘χουμε δουλειές, ανεργία!

Κ: Καλά. Τι μου λες; Μια ζωή άνεργος είμαι. Ούτε δραχμή, ούτε ευρώ είχα. Δεν έζησα κι εγώ κι η οικογένειά μου;

Χ: Ναι, δε λέω.

Κ: Χωρίς λεφτά και ζω. Και μάλιστα χαρούμενος. Χορεύω, τραγουδάω, σκαρώνω και καμιά μικροαπάτη. Περνάει η ζωή ευχάριστα. Χα, χα! Άκου κόβουν μισθούς.

Χ: Μάλιστα κι όταν δε βρίσκει τίποτα να μαγειρέψει η Αγλαΐα; Όταν σε κυνηγάει με το τηγάνι, όπως τις προάλλες; Θυμάσαι;

Κ: Θυμάμαι παλιογρουσούζη.

Χ: Είναι καλά τότε;

Κ: Α! Τότε τα πράγματα είναι σκούρα. Κι έχει ένα βαρύ χέρι, μια βδομάδα έχω πονοκέφαλο.

Χ: Μου ήρθε μια ιδέα Καραγκιόζο.

Κ: Τι κατέβασε πάλι το μυαλό σου; Πρόσεξε τι θα πεις.Άλλο ξύλο δεν το σηκώνει ο οργανισμός μου, έτσι είπε ο γιατρός.

Χ: Άκου! Θα κάνεις σεμινάρια επιβίωσης. Θα δίνεις συμβουλές τι να κάνουν στα δύσκολα χρόνια που θα ΄ρθουν.

Κ: Ωραία, συμφωνώ.

Χ: Ας κάνουμε μια δοκιμή. Έρχεται λέει, μια γριούλα που ζει με τη σύνταξη.Τι θα της πεις;

Κ: Θα πω: γιαγιά, αγόρασε μια ξυλόσομπα. Μαγείρεψε φασόλια, φακές. Θα έχεις φαγητό, ζέστη, υγεία. Ούτε πίεση, ούτε χοληστερίνη. Οικονομία κι απ’ τα φάρμακα.

Χ: Μια χαρά τα λες, μπράβο. Μα ο κόσμος έμαθε αλλιώς. Με μεγάλους μισθούς. Έμαθε στη σπατάλη.

Κ: Έμαθε; Να ξεμάθει. Πρέπει να ‘χει τρία σπίτια; Δυο αυτοκίνητα; Στο τραπέζι να ‘χει δέκα φαγητά, ενώ αλλού πεινάνε; Πρέπει να ‘χει πέντε ντουλάπες με ρούχα; Δεν το κατάλαβα.Δες τι έχω εγώ: μια παράγκα, μια γυναίκα, τρία παιδιά, ένα παντελόνι τρύπιο κι αυτό. Μ’ αυτό κοιμάμαι, μ’ αυτό ξυπνώ. Δεν έχω άγχος τι να φορέσω, αδερφέ!

Χ: Δεν ξέρω, ίσως έχεις δίκιο.

Κ: Είμαι γερός κι ευτυχισμένος. Τι έχω να χάσω; Αυτοί που είχαν τα πολλά, ν’ αλλάξουν τακτική.

Χ: Εσύ είσαι μάτια μου φαινόμενο, έχω μείνει κατάπληκτος.

Κ: Αισιοδοξία και φιλοσοφία θέλει η ζωή. Για σκέψου! Λίγα να έχουμε, πολλά να αισθανόμαστε. Να το μυστικό της ευτυχίας.

Κ: Ύστερα μην ξεχνάς, έχουμε κι απόθεμα.

Χ: Μη μου πεις! Έχεις λεφτά στην τράπεζα;

Κ: Άντε πάλι με τα λεφτά. Υπάρχει κι ο μπαρμπα-Γιώργος. Έχει γάλατα, τυριά, κρέατα. Κάτι θα φάμε, όταν πεινάσουμε.

Χ: ε, εσύ δεν τρώγεσαι!

Κ: Ευτυχώς!

Χ: Εσύ καλέ, είσαι μεγάλος επιστήμονας. Οικονομολόγος, κοινωνιολόγος, ψυχολόγος, διατροφολόγος, φιλόσοφος. Όλα αυτά μαζί. Σου βγάζω το καπέλο. Είσαι πρότυπο, εθνικός ήρωας.

Καραγκιόζης Καραγκιοζόπουλος. Γεια σου έλληνα αθάνατε! Βγαίνεις πάντα νικητής, πάντα.

Κ: Είμαι Έλληνας Χατζατζάρη κι αυτό τα εξηγεί όλα. Κι έχω όλα τα θετικά και αρνητικά της ελληνικής φυλής. Είμαι περήφανος, φιλότιμος, αισιόδοξος . Αλλά και αρχιτεμπέλης, εγωιστής και ψευταράς. Αγαπώ όμως τη ζωή, την οικογένεια, την πατρίδα. Τώρα λοιπόν θα πάρω τη σημαία και θα βγω για παρέλαση. Κι ύστερα, θα ρίξω ένα χορό, για να ξεχάσω την πείνα μου.

ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ ΖΩΗ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
2011